Avrupa Birliği (AB) önderleri, Aralık 2002’de Kopenhag Zirvesi’nde toplandı. Bir Yıl Evvel Helsinki Zirvesi’nde Namzet Üye statüsü verilen Türkiye üyelik müzakerelerinin 2003’te başlaması için önderlerle ağır görüşmeler sürdürüyor. AB başkanları, 2003’e razı değil. Yunanistan Başbakanı Kostas Simitis, Evvel Kıbrıs sıkıntısının çözülmesini istiyor. İtalya Başbakanı Silvio Berlusconi, Tayyip Erdoğan’ı 2004’e ikna etmeye çabalıyor. Tayyip Erdoğan, AB başkanlarının oyalama taktiklerine Fazla kızıyor. Tepeyi bırakıp Türkiye’ye dönmeye niyetli. AB Devre Lideri Anders Fogh Rasmussen, arkadaşlarıyla bir odaya çekilmiş tahlil arıyor. Arkadaşlarına dönerek “Önce konuşalım, sonra uyutalım” diyor. Uyutuyorlar da. 20 Yıl Evvel Kopenhag’da olanlar, AB’nin ve genel olarak Batı’nın Türkiye ile münasebetlerinde öteden beri uyguladığı taktiğin özeti üzere.
Aylardan beri İsveç ve Finlandiya’nın NATO üyeliği için Türkiye’nin ileri sürdüğü koşullar konuşuluyor. İsveç NATO üyeliği için başvurunca önüne Kırmızı halılar serilerek Çabucak buyur edileceğini umuyordu. Türkiye’nin koşullar ileri sürmesi ülkede şok yarattı. Dünyanın kendi etraflarında döndüğünü zanneden İsveç halkı için NATO üyeliğinin Türkiye’nin onaylamasından geçtiğini kabullenebilmek aşağılanmak üzere bir şeydi. Aslında o günlerdeki dışişleri bakanı da bu kanıyı yansıtırcasına konuştu, “Türkiye bizimle uygun geçinse düzgün olur. Aka devletler bizi destekliyor” tabiriyle tehdit lisanı kullanmaktan kaçınmadı. Birebir bakan, daha Evvel odasında gerilla kıyafetli Kürt kızlarıyla poz verirken de pek memnundu. 4-5 Yıl Evvel terör örgütü PKK’nin Stockholm’deki bir toplantısında sahneye çıkıp “Sizin gerinizdeki güveneceğiniz dağ benim. İşte size 330 milyon dolar. Daha da vereceğim” diyen de birebir bakandı. Dünya gerçeklerinden bu kadar Irak bir halkın niyet ve davranış biçimi 213 yıldır Cenk görmemesiyle refah içinde yaşamasıyla açıklanabilir mi?
KÜÇÜK AMERİKA
ABD Lideri Barack Obama iki günlük ziyaret için 4 Eylül 2013’te İsveç’e geldi. İsveç’in yazılı basında amiral gemisi kabul edilen Dagens Nyheter gazetesi birinci sayfasını tümüyle bu ziyarete ayırdı. Manşet şöyleydi: “Küçük Amerika’ya Beğenilen Geldin Lider.” Başyazının Kocaman puntolu paragrafında da şöyle deniyordu: “İki ülke ortasında Değerli politik ve kültürel farklılıklar olsa da İsveç, Avrupa’nın en Amerikanlaşmış toplumudur.”
Bu kadar Aleni sözlülüğe diyecek bir şey yok. ABD sinemasıyla, kültürel etkinlikleriyle, NATO kontağıyla esasen birçok ülkeyi Amerikanvari yaşama alıştırdı. 35 milyon İsveç kökenlinin yaşadığı ABD ile aşk seviyesindeki bu bağlılık o yüzden şaşırtan değil. Kaldı ki İsveç’in ABD’yle ilişkisi bu kadar da değil.
İSVEÇ’İN ZIMNÎ BAĞLANTILARI
Güvenlik bahislerinde uzmanlaşmış araştırmacı gazeteci Mikael Holmström, “Gizli İttifak-İsveç’in gizli NATO Bağlantıları” isimli kitabında Stockholm’ün II. Dünya Savaşı’ndan sonra NATO’ya sadık bir Üye üzere hizmet ettiğini anlatıyor. Tüm dünya İsveç’i tarafsız zannederken halkı da tarafsızlığıyla övünürken oysaki Stockholm, NATO’nun üyesi üzere devinim ediyormuş. Yani artık İsveç’in NATO’ya Üye olmak istemesi ilginin resmileştirilmesinden Öbür bir mana taşımıyor. Ülkeye konuşlandırılacak roket sistemleri, NATO üslerinden şimdilik Laf edilmiyor fakat savunma sarfiyatları ikiye katlanarak şimdiden NATO standardına uyarlandı. NATO standardının bir Öbür tarafı da Doğal ki ordunun Amerikan silah sistemleriyle donatılması demek. Pekala PKK’nin İsveç’te rahatça devinim etmesi, YPG/PYD’ye yapılan yardımlar ABD-NATO bağlantısıyla açıklanabilir mi? Öbür türlüsü Mümkün değil. Natürel İsveç’in kurulacağı söylenen yeni bir ülkeyle bağlarında ekonomik çıkarlarını hesap ettiği de düşünülmeli.
Yorum Yok