Günümüzde kitlesel bir yok oluşun ortasında olan Dünya, her Yıl binlerce canlı çeşidi kaybediyor. ilim insanları ise yeni araştırmalarında, çevresel değişimlerin tarihte bunun üzere birinci olaya Sebep olduğunu ve Laf konusu olayın zannedilenden milyonlarca Yıl Evvel gerçekleştiğini ileri sürüyor.
Çoğu dinozorun 66 milyon evvel, Kretase devrinin sonunda ortadan kaybolduğu biliniyor. Bunun öncesinde ise Dünya’daki canlıların Aka çoğunluğu, yaklaşık 252 milyon Yıl Evvel Permiyan ve Triyasik periyotları ortasında yok olmuştu.
YÜZDE 80’İ ÇEVRESEL DEĞİŞİMLERDEN ÖTÜRÜ KAYBOLDU
Populer Science Türkçe’nin haberine göre Riverside – California Üniversitesi (UCR) ve Virginia Politeknik Enstitüsünde çalışan araştırmacıların uğraşları sayesinde, 550 milyon Yıl Evvel Ediyakaran devirde de emsal bir yok oluşun yaşandığı artık biliniyor. Yeni keşif, Proceedings of the National Academy of Sciences bülteninde yayımlanan bir makaleyle belgelendi.
Olayın gerçek bir “kitlesel yok oluşu” temsil edip etmediği muhakkak değilse de, kaybolan canlıların yüzdelik ölçüsü içinde bulunduğumuz olayın da iç olduğu diğer olaylarla benzerlik gösteriyor.
Araştırmacılar, gezegendeki birinci kompleks, Fazla hücreli Ömür biçimleri olan Ediyakaran canlılarının yaklaşık yüzde 80’inin kaybolmasından çevresel değişimlerin Mesul olduğunu düşünüyor.
UCR’de çalışan ve makalenin eş muharriri olan taşılbilimci Çenyi Tu, “Jeolojik kayıtlar, dünya okyanuslarının o vakitler Fazla Çok oksijet kaybettiğini gösteriyor” diyor. “Hayatta kalan az ölçüdeki cinsin ise düşük oksijen ortamlarına Ahenk sağlayan bedenleri varmış.”
Bu en eski yok oluş olayının belgelenmesi, sonraki olayların tersine daha sıkıntı. Sebebi ise kaybolan canlıların yumuşak gövdeli olması ve fosil kalıntılarında düzgün koruma olmamaları.
UCR’de çalışan taşılbilimci ve makale eş muharriri Rachel Surprenant, “Böyle bir olaydan şüpheleniyorduk Ama kanıtlamak için kanıtlardan oluşan devasa bir veritabanını bir ortaya getirmemiz gerekiyordu” diyor. Araştırma ekibi, neredeyse bilinen her Ediyakaran hayvanının içinde yaşadığı çevreyi, gövde boyututu, beslenme biçimini, devinim kabiliyetini ve davranışlarını belgelemiş.
Araştırmacılar bu projeyle birlikte, Ediyakaran periyodun sonunda hayvan ömründe meydana gelen bu Aka kaybın yok oluştan Öbür bir sebepten kaynaklandığı argümanını çürütmeyi amaçlamış. Kimileri daha Evvel olayın hakikat dataların toplanmasıyla yahut yırtıcıların gelişi üzere hayvan davranışındaki bir değişimle açıklanabileceğini düşünmüş.
“Hayvanların vakte nazaran mekansal dağılımını görebiliyoruz, münasebetiyle salt Öbür bir yere gitmediklerini yahut avlanmadıklarını biliyoruz; yok olmuşlar” diyor Çenyi. “Bol ölçüdeki canlıda gerçek bir azalma olduğunu gösterdik.”
Yorum Yok