Gezi Davası tutukluları bugün cezaevinde tam 1 yılı doldurdu. Tutuklu aileleri ayın üç haftası kapalı, bir hafta da Aleni görüşe giderek yakınları ile cezaevinde görüşüyor. Cumhuriyet Gazetesi’nden Beste Çelik’e konuşan tutuklu aileleri, bu 1 yılın nasıl geçtiğini anlattı.
“GERÇEK BİR YARGIÇLA MÜSABAKAYI BEKLİYORUZ”
Mücella Yapıcı’nın kızı Cansu Yapan:
“Benim annemle klasik Ebeveyn kız alakasının dışında biz meslektaşızdır, seyahatte de birlikteyizdir, konut arkadaşıyızdır, Birlikte devinim ederiz her vakit. Onun 1 yıldır yokluğu hepimizi zorladı. Bilhassa hoş günlerdeki eksikliklerden bahsedilir, yılbaşları bayramlar lakin Özellikle zelzele vakti Fazla zordu. Mesleksel olarak bütün tecrübelerini bütün birikimlerini kullanabilecekleri ve topluma Fazla Önemli derecede Yardımcı olabilecekleri durumlarda devinim edememek, bir şey yapamamak annem için ve arkadaşlarım için Fazla zordu. Bize birinci görüşte, ‘cezaevinde kapılar elle açılıyor, rastgele bir zelzele olması durumunda burada Önemli can kayıpları olabilir’ dedi. Esasen içeriye girdiğinden beri cezaevinin mekansal araştırmasını yürütüyor. Annem birinci çıktığında zelzele bölgesine gitmek istiyor. Onun dışında bizim duruşmalar öncesi ya da gerilimli olduğumuz vakitlerde Burgazada’ya denize gideriz. Onu yapmanın hayalini kuruyorum. lakin temel olarak, Seyahat’te öldürülen çocuklarımızın katillerinin yargılanması için mahkeme mahkeme senelerce gezdik. Gerçek Seyahat Davası kaybettiğimiz bu arkadaşlarımızın katillerinin yargılandığı dava olacak. Annemle o süreci birlikte görmek isterim.”
Hakan Altınay’ın eşi Hande Altınay:
“Bizim haklı olduğumuzu muhalefetinden iktidarına herkes biliyor. Bu davanın içindeki sanıklar ve aileleri olarak birbirimize dayandık, 1 yılı birlikte göğüsledik. Henüz bu dava gerçek bir Yargıç görmedi. Onun için biz aslında 1 yıldır da evvelki 4 yılla birlikte gerçek bir yargıçla müsabakayı bekliyoruz. Belgemizi okuyacak bir Yargıç bekliyoruz. Özlediğim şey, Alelade bir aile olarak meskende olma hali. Ege 1 yıldır her cuma günü sabahın dokuzunda bir saat babasını görmeye cezaevine gidiyor. Bunu söylemek benim içimi acıtıyor. Perşembe günü 3. ıslak gününü babasıyla Aleni görüşte kutladı. lakin bu süreci hiç Olumsuz yaşamadı. Zira Silivri‘ye gittiğinde Fazla Aka bir sevgi çemberi içinde oluyor. Ege için Silivri Üzücü bir yer değil, babasını gördüğü yer. ancak Hakan‘la kaybettiği her gün her dakika için Yas tutuyorum. Onun için bu berbatlığı hiç affetmeyeceğim ve umarım hesaplaşacağız.”
(Hakan Altınay ve ailesi)
Tayfun Kahraman’ın eşi Meriç Demir Kahraman:
“Demokrasinin yine tesis edilmesine, hukukun tekrar tesis edilmesine, bir çeşit katkı sağlayacaksa yaşadığımız şey, biz bu çabayı bu kararlılığımızla sürdürmeye hazırız. 1 yıldır de bunun Fazla Türlü formlarda uğraşını vermeye devam ediyoruz. Bizim iki Tane çocuğumuz var: Hakan ve Hande Altınay’ın oğulları Ege ve bizim kızımız Vera. 1 yıldır, haftada bir Sefer bir saat babalarını çift cam gerisinden telefonla görüşmek zorunda bırakılmaları Fazla acı. lakin onlar da Fazla kuvvetli birer çocuk ve Vera’yı Vera yapan Ege’yi Ege yapan olaylardan birinin bu olacağını düşünüyorum.”
(Tayfun Kahraman ve ailesi)
“DEVLETİN DAĞITAMADIĞI YARGI SÜRECİ…”
Çiğdem Mater’in eşi Murat Utku:
“Biz birbirimizden devletin düzgün dağıtamadığı yargı süreci sonunda farklı kaldık. Hepimizi garip bir yalnızlığa sürüklediler. Çiğdem ve öteki arkadaşlarımız içeride o yalnızlığı yaşıyor, bizler de dışarıda bu yalnızlıkla baş etmeye, bir tahlil üretmeye çalışıyoruz. Bu yaşadıklarımızla ilgili bir proje üretmeyi düşünüyorum fakat şimdi proje safhasında olduğu için şu Lahza dillendirmek hakikat değil. Çiğdem aslında Bakırköy Cezaevi‘nde başındaki projeleri hayata geçirmek üzere Fazla ağır bir aktiflik sürdürüyor. Oradan eminim Fazla güzel senaryolar, makaleler ve kitaplar çıkacak.”
Can Atalay’ın babası Mustafa Atalay:
“Biz 1 yıldır Fazla uzağız fakat oğlumuz çıktığında biz Tekrar ona hasret olacağız zira o Hatay’da çalışacak. Can, Fazla düzgün bir Bayındırlık hukukçusudur. Hatay’da yapılan hukuksuzluklara, plan prensiplerine ters olan işlere hem fiili hem türel olarak müdahale edecek.”
Can Atalay’ın annesi Şükran Atalay:
“Bu bir Yıl Fazla güç geçti. Biz günde üç kere telefonla konuşurduk. Benim bir Tane evladım var, onun üstüne evlat istemedim. Uygun eğitim vermeye çalıştım, yeterli insan olmasını Daimi öğütledim, sevgi içinde büyüdü Can. Can tuttuğu eli bırakmaz, her Vakit böyleydi. Hatay’da da o denli olacak.”
(Can Atalay ve ailesi)
Mine Özerden’in kızı Su Özerden:
“Bir yılımızı doldurduk. Ayın 3 haftası kapalı 1 hafta da Aleni görüş oluyor. Görüşmelerimiz 30-35 dakika sürüyor. Bu müddette derin bir konuşma yapmak Fazla güç. Annemle oturup konuşmayı özledim, çıktığında en Fazla onunla oturup kahve içmek istiyorum. Bu sürecin kurtarıcı istikametlerinden biri Çiğdem‘in ve Mücella’nın ailesi ile tanışma, her hafta görüşe gitme imkanımız olması. Varsayım etmediğimiz dostluklar geliştirdik, orada bir aile oluştu. Annemler cezaevinden bize moral dağıtıyor.”
Yorum Yok