Jake Sullivan’dan kritik konuşma: Küresel ekonomide yeni bir dönemin ilanı

Fırsat Ürünleri, Genel, Hayat Tüyoları, Hayatın İçinden, İlginç Bilgiler, İlginç Ürünler, Pratik Bilgiler May 03, 2023 Yorum Yok

Sullivan’ın konuşması, bir mühlet Evvel Avrupa Merkez Bankası Lideri Christine Lagarde’ın konuşması ile Birlikte kıymetlendirilebilir. Lagarde da Soğuk Cenk sonrası dünyanın sonunun geldiğini söylüyor, Fazla kutupluluğun artabileceğine işaret ediyor ve neoliberal periyotta tu kaka ilan edilen maliye siyasetlerinin yeni periyotta üst sıralara geçeceğine işaret ediyordu.

Sarsılan düzen

Sullivan, ülkesinin geniş memleketler arası iktisadi siyasetine ve bunun Joe Biden’ın ‘iç ve Hariç siyaseti birbirine derin bir biçimde bağlama’ isteğine değineceğini vurgulayarak kelama başlıyor.

NSA Sullivan’a nazaran ABD, İkinci Dünya Savaşından sonra bölünmüş bir dünyaya liderlik ederek yeni bir memleketler arası iktisadi düzey inşa etti. Bu tertip, Çehre milyonlarca insanı yoksulluktan kurtardı, heyecan verici teknolojik ihtilalleri sürdürdü ve ABD ile dünyadaki öteki birçok ülkenin yeni refah düzeylerine ulaşmasına Yardımcı oldu.

Fakat bu düzey nihayet birkaç on yılda çatlamaya başladı. Sullivan’a nazaran şu ögeler datalı tertibi sarstı: Değişen global iktisat ve Amerikalı personellerin güç durumda kalması; mali krizin orta sınıfları sarsması; pandeminin tedarik zincirlerinin kırılganlığını ortaya çıkarması; iklim değişikliğinin Ömür ve geçim kaynaklarını tehdit etmesi ve Rusya-Ukrayna savaşı ile Birlikte görünür hale gelen çok bağımlılığının yarattığı riskler.

Yeni konsensüs zamanı

Sullivan, eski konsensüsü sarsan nedenleri sıraladıktan sonra, yeni bir konsensüs oluşturmanın vaktinin geldiğine işaret ediyor.

Danışmana nazaran, reis Biden idaresindeki ABD’nin, hem kendi ülkesinde hem de dünyanın dört bir yanındaki ortaklarıyla Birlikte Çağdaş bir Sanayi ve inovasyon stratejisi izlemesinin nedeni de bu.

Bazılarının buna, neoliberal periyodu ‘müjdeleyen’ eskisine atıfla, ‘yeni Washington uzlaşısı’ dediğini belirten Jake Sullivan, bu stratejinin ‘Amerika’ya ya da başkalarını dışlayan Amerika ve Batıya ilişkin olduğu’ fikrine itiraz ediyor, “Bu strateji, kendimizin ve her yerdeki insanların faydası için daha adil, daha sağlam bir global ekonomik düzey inşa edecektir,” diyor.

ABD’nin karşılaştığı 4 Saha okuma

Sullivan, bu yeni konsensüs arayışının nedenlerini incelemeye başlıyor. Biden iktidara geldiğinde, dünyanın ve ABD’nin ak Saray’dan nasıl göründüğünü anlatarak işe başlıyor.

Danışmana nazaran bundan iki sene Evvel ABD’nin önünde 4 zorluk, 4 Saha okuma bulunuyordu.

Birincisi, ABD’nin Sanayi altyapısının içi boşaltılmıştı.

Savaş sonrası yıllarda ‘Amerikan projesine’ güç veren halk yatırımı vizyonu, Sullivan’a nazaran, ortadan kalkmıştı. Bu vizyon yerini vergi indirimi ve deregülasyon, kamusal faaliyetler yerine özelleştirme ve kendi içinde bir Gaye olarak ticari liberalleşmeyi savunan bir sıra fikre bırakmıştı.

Bundan sonra, Sullivan Aka bir Aleni yüreklilikle, neoliberal amentüye görünüşte Aka bir hamle düzenliyor ve şöyle diyor: “Tüm bu siyasetlerin temelinde Biricik bir varsayım vardı: Rakiplerimiz ne yaparsa yapsın, ortak zorluklarımız ne kadar büyürse büyüsün ve ne kadar Fazla parmaklık yıkarsak yıkalım, piyasalar sermayeyi her Vakit verimli ve aktif bir halde tahsis eder.”

Sullivan, kendisi de iç olmak üzere hiç kimsenin piyasaların gücünü küçümsemediğini hatırlatıyor. “Fakat,” diyor, “Aşırı kolaylaştırılmış piyasa verimliliği ismine, stratejik malların bütün tedarik zincirleri –bunları üreten sanayiler ve işlerle birlikte– denizaşırı ülkelere taşındı.”

NSA burada da kalmıyor ve derinleşmiş ticaret liberalizasyonunun ABD’nin Amel ve kapasite değil mal ihraç etmesine Yardımcı olacağı varsayımını ‘verilen ancak tutulmayan bir söz’ olarak bir kenara bırakıyor.

Sullivan’a nazaran bir Öbür varsayım, her büyümenin âlâ büyüme olacağı varsayımıydı ve bu da kusurluydu. Danışman, burada da Özellikle 2008-9 krizinden sonra neoliberalizm aykırısı Bazen iktisatçıların lisana getirdiği bir şeyi tekrar ediyor ve iktisadın finans üzere birtakım dallarına imtiyaz tanınırken, yarı iletkenler ve altyapı üzere diğer Temel bölümlerin göz gerisi edildiğini savunuyor. Ona nazaran, bu nedenle, yani finansa çok Ehemmiyet verilmesi nedeniyle, “Her ülkenin inovasyona devam edebilmesi için Fazla Değerli olan endüstriyel kapasitemiz gerçek bir vuruş aldı.”

NSA’e nazaran ikinci Aka Saha okuma, Kıymetli iktisadi tesirleri olan, jeopolitik ve Emniyet rekabetiyle tanımlanan yeni bir ortama Ahenk sağlamaktı.

Sullivan, nihayet birkaç on yılın memleketler arası iktisadi siyasetindeki bir Öbür Temel varsayımın, iktisadi entegrasyonun ulusları ‘daha Mesul ve Aleni hale getireceği ve global sistemin daha barışçıl ve işbirlikçi yapacağı’ olduğuna dikkat çekiyor.

Söylemeye bile gerek yok ki, Sullivan bu varsayımın da yanlış çıktığını düşünüyor. Danışman Çin’i kastederek, “Piyasa dışı Aka bir iktisadın memleketler arası iktisadi sisteme Kıymetli zorluklar yaratacak halde entegre olduğu gerçeğiyle yüzleşmek zorunda kaldık,” diyor.

“Çin Kamu Cumhuriyeti hem çelik üzere klâsik Sanayi dallarını hem de pak güç, dijital altyapı ve gelişmiş biyoteknolojiler üzere geleceğin kilit kesimlerini Aka ölçekte sübvanse etmeye devam etti,” diyen Sullivan, ABD’nin hem klâsik üretim altyapısını kaybettiğini, hem de geleceği belirleyecek kritik teknolojilerdeki rekabet gücünü erozyona uğrattığını söylüyor.

İktisadi bütünleşmenin Çin ve Rusya’yı ‘askeri hırslarından’ uzaklaştırmadığını savunurken, on yıllardır devam eden liberalleşmenin yarattığı iktisadi bağımlılığı görmezden gelmenin de ‘çok vahim’ olduğunu belirtiyor: “Avrupa’daki güç belirsizliğinden tıbbi ekipman, yarı iletkenler ve kritik minerallerdeki tedarik zinciri zayıflıklarına kadar. Bunlar iktisadi ya da jeopolitik kaldıraç olarak kullanılabilecek cinsten bağımlılıklardı.”

ABD’nin karşılaştığı üçüncü Saha okuma, hızlanan iklim krizi ve adil ve verimli bir güç dönüşümüne duyulan acil gereksinimdi.

Biden misyona geldiğinde, diye konuşuyor Sullivan, ABD iklim amaçlarının Kıymetli ölçüde gerisinde kalıyordu. Beşerler iktisadi büyüme ile iklim gayelerine ulaşma ortasında bir seçim yapılması gerektiğine inanıyordu.

Biden ise durumu ‘tamamen farklı bir şekilde’ görüyordu; ‘iklim’ denince onun aklına ‘istihdam’ geliyordu: “Yirmi birinci yüzyılın pak güç iktisadını inşa etmenin, yirmi birinci yüzyılın en Kıymetli büyüme fırsatlarından biri olduğuna inanıyor; Ancak bu fırsattan yararlanmak için Amerika’nın inovasyonu öne çıkaracak, maliyetleri düşürecek ve yeterli işler yaratacak şuurlu ve uygulamalı bir yatırım stratejisine muhtaçlığı var.”

Biden idaresinin karşılaştığı dördüncü zorluk ise, eşitsizlik ve onun demokrasiye yarattığı tehditti.

Sullivan’a nazaran, burada da Yargıç olan varsayım, ticarete dayalı büyümenin kapsayıcı bir büyüme olacağı, yani ticaretten elde edilen kazanımların uluslar ortasında geniş bir biçimde paylaşılacağı istikametindeydi.

Danışman, bu varsayımın da hakikat çıkmadığına işaret ediyor. Zenginler her zamankinden daha Güçlü olurken Amerikan orta sınıfı geriledi. nihayet teknoloji sanayiler metropollere taşınırken Amerikan imalat toplulukları yer kaybetti. Sullivan, ‘Trump’vari’ bir çıkış yaparak, globalleşme devrinde Amerikan Amele sınıfının ve orta sınıfların kaybettiğinin altını çiziyor.

Ama Sullivan’ın buna neden olan ögelere ait tahlili farklı: Regresif vergi indirimleri, halk yatırımlarında kesintiler, denetimsiz şirket temerküzü ve başlangıçta Amerikan orta sınıfını inşa eden emek hareketinin altını oymaya yönelik önlemler. ‘Amerikan rüyası’, bugünün ak Saray’ına nazaran, bu nedenle yara almıştır.

Çabalar ve engeller

Obama periyodunda bu problemleri aşmaya yönelik adımlar atılmıştı. İklim değişikliğini ele alan, altyapıya yatırım yapan, toplumsal Emniyet ağını genişleten ve çalışanların örgütlenme haklarını koruyan siyasetleri hayata geçirme eforları, Sullivan’ın anlatımına nazaran, Cumhuriyetçi muhalefet tarafından akamete uğratılmıştı.

Obama devrinde içerideki İktisat siyasetiyle dışarıdaki İktisat siyaseti ortasında da bir uyumsuzluk olduğunu kabul eden Sullivan, ABD’nin iamalat endüstrisini Misli vuran ‘Çin şoku’nun gereğince kestirim edilemediğine ve Müsait yanıtların verilemediğine dikkat çekiyor.

İktisadi zihniyet değişimi: Orta sınıflar için Hariç siyaset

Bu sıkıntılar, Sullivan’a nazaran, ABD’ye has değildi; hatta kimi ülkelerde daha şiddetli yaşanmıştı ve Biden vazifeye geldiğinde, bu Saha okumaların her birine yanıt verilebilmesi için ‘iktisadi zihniyet’te bir değişim gerektiğini biliyordu.

Bu iktisadi zihniyet, ‘inşa etmeyi’ ön plana alacaktı ve Biden idaresinin iktisadi yaklaşımının temelinde de bu yatıyordu: “İnşa etmek. Yurtiçinde ve yurtdışındaki ortaklarla kapasite inşa etmek, dayanıklılık inşa etmek, kapsayıcılık inşa etmek. kuvvetli fizikî ve dijital altyapı ve pak güç üzere halk mallarını üretme ve yenilik yapma kapasitesi. doğal afetlere ve jeopolitik şoklara karşı dayanıklılık. Ve güçlü, canlı bir Amerikan orta sınıfı ve dünya çapında çalışan beşerler için daha Çok fırsat sağlamak için kapsayıcılık.”

Sullivan’a nazaran bütün bunlar, ak Saray’ın ‘orta Sınıf için Hariç siyaset’ olarak isimlendirdiği şeyin bir modülü.

Bunun birinci adımı, içeride Çağdaş bir Amerikan Sanayi stratejisi oluşturmak. Sullivan ‘modern Amerikan Sanayi stratejisi’ni de açıklıyor: Çağdaş bir Amerikan Sanayi stratejisi, ekonomik büyümenin temelini oluşturan, Ulusal Emniyet açısından stratejik olan ve Özel bölümün kendi başına Ulusal amaçlarımızı garanti altına almak için gereken yatırımları yapmaya Amade olmadığı muhakkak kesimleri tanımlar.

Sullivan stratejiyi açıklamaya şöyle devam ediyor: “Uzun vadeli büyümenin temelini atmak için Özel piyasaların, kapitalizmin ve rekabetin gücünü ve maharetini ortaya çıkaran bu alanlara amaca yönelik halk yatırımları yapar. Amerikan Amel dünyasının en düzgün yaptığı şeyi, yani inovasyon yapmasını, ölçeklendirmesini ve rekabet etmesini sağlamaya Yardımcı olur.”

Amaçlarının Özel bölümün yerine almak değil, onu ‘iteklemek’ olduğunu söylüyor Sullivan. Kullandığı ‘crowding in’ terimi, iktisatta devletin yatırım harcamalarını artırarak büyümeyi teşvik etmesini ve karşılığında da Özel bölümün kendi kapital yatırımlarını ve istihdamını artırması manasına geliyor: “Bu, Ulusal refahımız için hayati Ehemmiyet taşıyan kesimlere uzun vadeli yatırımlar yapmakla ilgilidir; kazananları ve kaybedenleri seçmekle değil.”

Sullivan, devletin bu yol göstericiliğinin Amerikan tarihinde de Değerli yeri olduğuna işaret ediyor. DARPA ve internetten NASA ve ticari uydulara kadar birçok eser, Amerikan ‘sanayi siyasetinin’ bir sonucudur.

Ara bilanço

Sullivan, Biden idaresinin bu yeni yöneliminin bir bilançosunu da çıkarıyor ve muvaffakiyetlerin ‘kayda değer’ olduğunu öne sürüyor.

Sullivan’ın aktardığına nazaran Financial Times, yarı iletken ve pak güç üretimine yönelik Aka ölçekli yatırımların 2019’dan bu yana 20 kat arttığını ve Ağustos ayından bu yana açıklanan yatırımların üçte birinin ABD’de yatırım yapan yabancı bir yatırımcıyı içerdiğini bildiriyor.

Sullivan, Biden’ın gündemindeki Yekün halk sermayesi ve Özel yatırımın önümüzdeki on Yıl içinde yaklaşık 3,5 trilyon dolara ulaşacağını varsayım ettiklerini de aktarıyor.

ABD’nin şu anda dünyadaki yarı iletkenlerin yalnızca yüzde 10’unu ürettiğini hatırlatan danışman, bu durumun kritik bir iktisadi risk ve Ulusal Emniyet zafiyeti yarattığını düşünüyor.

CHIPS ve ilim Yasasının bu nedenle çıkarıldığına işaret eden NSA, Amerika’nın yarı iletken sanayisine yapılan yatırımlarda şimdiden Aka bir artış gördüklerini öne sürüyor.

Temiz güç için hayati ehemmiyetteki kritik minerallerin üretiminde de Fazla geride olduklarını kabul eden Sullivan, kritik minerallerin yüzde 80’inden fazlasının Çin tarafından işlendiğinin altını çiziyor.

Beyaz Saray’a nazaran, pak güç tedarik zincirleri, tıpkı 1970’lerde petrolün ya da 2022’de Avrupa’da doğalgazın olduğu üzere silah haline getirilme riski altındadır. Enflasyon Düşürme Yasası (IRA) ve Altyapı Yasasında öngörülen yatırımlar, ABD için ‘hücum borusu’ manasına geliyor.

Danışman, her şeyi Yurt içinde inşa etmenin Mümkün ya da Dilek edilir olmadığını da kabul ediyor ve “Hedefimiz otarşi değil, tedarik zincirlerimizde esneklik ve güvenliktir,” diyor.

İç siyasetten Hariç siyasete

Sullivan, bu ‘iç iktisadi siyaset’in dışarıda da uygulanması gerektiğini vurguluyor. Bunun için ‘ortaklar ve müttefikler’ değerlidir.

“Özür dilemeksizin Sanayi stratejimizi kendi ülkemizde uygulayacağız,” diyen Sullivan, bununla Birlikte ‘dostlarını geride bırakmamaya da Kesin kararlı’ olduklarını belirtiyor: “Bize katılmalarını istiyoruz. Aslında, bize katılmalarına gereksinimimiz var.”

İktisadi ve jeopolitik gerçekler karşısında ‘güvenli ve sürdürülebilir bir iktisat yaratmak’ için ABD’nin bütün müttefiklerinin daha fazlasını yapmasına gereksinim duyacağını söyleyen Sullivan, kaybedecek vaktin da olmadığını düşünüyor ve ekliyor: “Nihayetinde maksadımız, ABD ve onun üzere düşünen ortaklarının, hem yerleşik hem de gelişmekte olan iktisatların Bir arada yatırım yapabileceği ve güvenebileceği güçlü, güçlü ve öncü bir tekno-endüstriyel temeldir.”

Dönüşüm için ‘kamu yatırımları’

Sullivan, geçen ay Joe Biden ile Avrupa Komitesi Lideri Ursula von der Leyen’in görüşmesinden sonra yapılan ortak açıklamaya da Özel bir Ehemmiyet atfediyor.

Açıklamanın özünde ‘enerji dönüşümünün merkezinde Sanayi kapasitesine yönelik yürekli halk yatırımlarının yer alması gerektiği’ yer alıyor. Leyen ve Biden, geleceğin tedarik zincirlerinin ‘dayanıklı, inançlı ve emek de iç olmak üzere kıymetlerimizi yansıtan bir yapıda olmasını’ sağlamak üzere Bir arada çalışma taahhüdünde bulundular.

Açıklamada bu amaçlara ulaşmak için Atlantik’in her iki yakasındaki ilgili pak güç teşviklerinin ahenkleştirilmesi ve kritik mineraller ve piller için tedarik zincirleri konusunda bir müzakere başlatılması üzere pratik adımlar ortaya konuldu.

Daha sonra Kanada’ya giden Biden burada da benzeri bir teşebbüste bulundu ve Sonuç aldı: pak güç tedarikini sağlamak ve sonun her iki tarafında da ‘orta Sınıf istihdamı’ yaratmak. Bunun akabinde ABD ile Japonya ortasında kritik mineraller tedarik zincirleri üzerine bir muahede imzalandı.

Sullivan’a nazaran Avrupa, Güney Kore, Hindistan, Japonya ve Tayvan ile yarı iletkenler üzerine yürütülen müzakereler de bu stratejinin bir modülü.

Sullivan, bu çabalarınn sırf gelişmiş ekonomilerle sonlu olmadığını, Brezilya, Hindistan ve Angola üzere ülkelerle de hidrojen, yarı iletkenler, karbon sıfır güneş gücü, ‘iklim dostu’ büyüme üzere alanlarda işbirliklerine gittiklerini hatırlatıyor.

Geleneksel ticaret mutabakatlarının ötesinde

Sullivan, bu stratejide Değerli olan bir öbür ögenin ‘geleneksel ticaret mutabakatlarının ötesine geçerek çağımızın Temel meselelerine odaklanan yenilikçi yeni memleketler arası iktisadi iştiraklere yönelmek’ olduğunu söylüyor.

Danışman, 1990’lar ticaretinin en Değerli konusunun gümrük vergilerini düşürmek olduğunu hatırlatıyor. Ancak ona nazaran, bütün ticaret siyasetini gümrük vergisi indirimine dayalı olarak tanımlamak ya da ölçmek Değerli bir şeyi gözden kaçırmak demek.

Sullivan şöyle diyor: “Şu anda ticaret siyasetimizin –gümrükleri daha da düşürme planları olarak dar bir çerçevede– ne olduğunu sormak basitçe yanlış bir sorudur. Gerçek soru şudur: Ticaret, memleketler arası iktisadi siyasetimize nasıl Ahenk sağlıyor ve hangi problemleri çözmeye çalışıyor?”

“2020’li ve 2030’lu yılların projesi 1990’lı yılların projesinden farklıdır,” diyor Sullivan. Temel maksat, çeşitlendirilmiş ve dirençli tedarik zincirlerinin oluşturulması ve pak güce geçiş ve sürdürülebilir iktisadi büyüme için halk ve Özel dal yatırımlarının harekete geçirilmesidir.

Diğer amaçlar ise şunlardır: “Süreç boyunca âlâ işler, aile takviyeli işler yaratmak. Dijital altyapımızda itimat, güvenlik ve açıklığın sağlanması. Kurumsal vergilendirmede tabana gerçek yarışı durdurmak. İşgücü ve Etraf için muhafazaları arttırmak. Yolsuzlukla uğraş.”

Sullivan, Hint-Pasifik Ekonomik Çerçevesi, Ekonomik Refah İçin Amerikalar İştiraki, ABD-AB Ticaret ve Teknoloji Kurulu ve ABD-Japonya-Güney Kore üçlü diyalog düzeneğinin bu yeni iktisadi stratejide birlik için, devlet-özel kesim birlikteliğini milletlerarası seviyede güçlendirmek için kurgulandığını vurguluyor.

Bu teşebbüslerin kimileri tarafından ‘geleneksel özgür ticaret mutabakatlarına benzemediği’ halinde eleştirildiğini hatırlatan Sullivan, “Mesele de tam olarak bu. Bugün çözmeye çalıştığımız meseleler için klasik model kâfi değil,” diyor ve ekliyor: “Sonradan yapılan siyaset yamaları ve muğlak tekrar dağıtım vaatleri devri sona ermiştir. Yeni bir yaklaşıma muhtaçlığımız var.”

Sullivan şöyle devam ediyor: “Basitçe Anlatım etmek gerekirse: Günümüz dünyasında ticaret siyasetinin gümrük tarifelerinin azaltılmasından daha fazlasını içermesi ve ticaret siyasetinin hem yurtiçinde hem de yurtdışında ekonomik stratejimize tam olarak entegre edilmesi gerekmektedir.”

Yeni bir global emek siyaseti

Sullivan, Biden idaresinin sadece ABD’de değil, global çapta yeni bir işgücü rejimi için de kolları sıvadığını öne sürüyor.

Bu strateji, ABD-Meksika-Kanada Muahedesinde (USMCA) yer Meydan ve emekçilerin örgütlenme ve toplu pazarlık haklarını güçlendiren süratli müdahale düzeneği üzere araçlara dayanacak.

ABD bu kapsamda, şirketlere yönelik vergi indirimlerinin sona erdirilmesi için de 136 ülke ile muahedeye öncülük etmeye çalışıyor.

Oyun, eski oyun değil

Sullivan, Dünya Ticaret Örgütünün (DTÖ) Temel kurallarına hâlâ bağlı olduklarını söylüyor lakin ekliyor: Başta piyasa dışı iktisadi uygulamalar ve siyasetler olmak üzere Önemli zorluklar bu Temel kıymetleri tehdit etmektedir. Bu nedenle sürdürülebilir kalkınma ve pak güce geçiş üzere DTÖ mevzuatına şimdi iliştirilmemiş bahislerde öteki DTÖ üyesi ülkelerle Fazla taraflı ticaret sisteminde ıslahat hedeflenmektedir.

Özetle, diyor Sullivan, pak güce geçiş, dinamik gelişmekte olan ekonomiler, tedarik zinciri esnekliği arayışı, dijitalleşme, Yapay zeka ve biyoteknoloji ihtilali ile dönüşen bir dünyada oyun tıpkı değil. Bu nedenle ABD, istediği dünyayı inşa edebilmek için memleketler arası iktisadi siyasetinin de dünyaya Ahenk sağlamasına gereksinim duymaktadır.

Bu kapsamda, Sullivan stratejinin bir Öbür ögesine geliyor: gelişmekte olan ekonomilere trilyonlarca yatırımın seferber edilmesi.

Başta Dünya Bankası olmak üzere bölgesel kalkınma bankalarının işletme modellerini güncellemek gerektiğini düşünen Sullivan şöyle devam ediyor: “Bilançolarını iklim değişikliği, salgın hastalıklar, kırılganlık ve çatışma mevzularını ele alacak biçimde genişletmemiz gerekiyor. Ayrıyeten Biricik bir ülkenin sonlarını aşan zorluklarla uğraş eden düşük gelirli ve orta gelirli ülkelerin imtiyazlı ve yüksek kaliteli finansmana erişimini genişletmeliyiz.”

Küresel Altyapı ve Yatırım Paydaşlığı (PGII) kapsamında, 2020’lerin sonuna kadar güç, fizikî ve dijital altyapı finansmanında Çehre milyarlarca doları harekete geçirmeyi planladıklarını kaydeden danışman, düşük ve orta gelirli ülkelerdeki altyapı açığını kapatmak istediklerini vurguluyor.

Sullivan, Çin’in Jenerasyon ve Yol Teşebbüsü kapsamında sağlanan finansmanın tersine PGII kapsamındaki projelerin ‘şeffaf ve yüksek standartlı olup uzun vadeli, kapsayıcı ve sürdürülebilir büyümeye hizmet ettiğini’ öne sürüyor.

Sullivan, gelişmekte olan ülkelerin borçluluğuna da değiniyor ve Yine Çin’i eleştirerek, “Gerçek bir rahatlama görmeliyiz, yalnızca ‘uzatma ve rol yapma’ değil. Ve bütün iki taraflı resmi ve Özel alacaklıların yükü paylaştığını görmemiz gerekiyor,” diyor.

Çin ile ilişkiler

Sullivan, Çin’e yapılan yarı iletken kısıtlamalarının da ‘ulusal Emniyet kaygılarına’ dayandığını savunuyor, ABD’nin müttefiklerinin de benzeri bir kıymetlendirme ile tıpkı yolu izlediklerini ileri sürüyor.

Sullivan, Çin Laf konusu olduğunda, ‘Çin ile ayrıştırma’ değil, riskleri azaltma ve çeşitlendirme taraftarı olduklarını düşünüyor. Dirençli tedarik zincirlerine yatırım yapmayı sürdüreceklerini kaydeden Sullivan, Amerikan çalışanları ve şirketleri için ‘eşit bir oyun alanı sağlamaya ve suistimallere karşı onları savunmaya’ devam edeceklerini kelamlarına ekliyor.

İhracat denetimlerinin askeri dengeyi değiştirebilecek teknolojilere odaklanmaya devam edeceğini öne süren Sullivan, “Biz yalnızca ABD ve müttefik teknolojisinin bize karşı kullanılmamasını sağlıyoruz. Ticareti kesmiyoruz,” diyor.

ABD’nin Çin ile Fazla Kıymetli bir ticaret ve yatırım münasebetine sahip olmaya devam ettiğinin altını çizen danışman, iki ülke ortasındaki ikili ticaretin geçen Yıl yeni bir rekor kırdığını da hatırlatıyor.

Çin ile birçok boyutta rekabet ettiklerini Ancak çatışma ya da karşı karşıya gelme arayışında olmadıklarını ileri süren Sullivan, “ Rekabeti Mesul bir formda yönetmeye ve yapabildiğimiz yerlerde Çin ile Bir arada çalışmaya çalışıyoruz. reis Biden, ABD ve Çin’in iklim, makroekonomik istikrar, sıhhat güvenliği ve Besin güvenliği üzere global problemlerde Birlikte çalışabileceğini ve çalışması gerektiğini açıkça Anlatım etti,” diyor.

Başarının kriterleri

ABD Ulusal Emniyet Danışmanı Jake Sullivan, “Başarı neye benziyor?” diye soruyor ve karşılık veriyor: “Dünyanın, fiyatlı çalışanlarımız için çalışan, endüstrilerimiz için çalışan, iklimimiz için çalışan, Ulusal güvenliğimiz için çalışan ve dünyanın en Fakir ve en savunmasız ülkeleri için çalışan memleketler arası bir ekonomik sisteme muhtaçlığı var.”

Sullivan, Yalın yaklaşımlardan uzaklaşarak, piyasaların ve iktisadi entegrasyonun gücünden yararlanmaya devam ederken, piyasaların yetmediği yerlerde maksada odaklı yatırımları teşvik eden bir yaklaşımın benimsenmesi gerektiğini söylüyor.

Sullivan, bu sayede dünyanın dört bir yanındaki ortaklarına, ‘hükümetler ile seçmenleri ve çalışanları ortasındaki kontratları yine tesis etmeleri için Meydan sağlanacağını’ ileri sürüyor.

Yeni yaklaşım, ABD ve ortaklarının yatırımlarının karşılıklı olarak güçlendirici ve yararlı olmasını sağlamak için ‘derin bir işbirliği ve şeffaflık temeline oturtulması’ manasına geliyor.

Başarılı olabilmek için ABD Kongresindeki iki partinin de tam iştirakine gereksinim duyduklarına dikkat çeken danışman, “Amerika’nın dünyanın dört bir yanından en parlak yetenekleri çekme ve elinde tutma konusundaki eşsiz kapasitesini tekrar canlandırmak için Kongre’nin takviyesine gereksinimimiz var,” diye konuşuyor.

‘Aynı gemideyiz’

Sullivan, konuşmasının sonunda eski ABD Lideri John F. Kennedy’nin kelamlarına atıf yapıyor.

Kennedy’nin “Yükselen dalga bütün tekneleri yükseltir,” kelamının geçen yıllarda ‘damlama ekonomisini’ savunanlar tarafından istismar edildiğini savunan Sullivan, eski liderin devamında şunları söylediğini aktarıyor: “Eğer ülkenin bir kısmı hareketsiz duruyorsa, er ya da geç gelgit bütün tekneleri alabora edecektir.”

Sullivan’a nazaran reis Kennedy zenginler için düzgün olanın Amele sınıfı için de güzel olduğunu söylemiyordu. O, bu işte daima Bir arada olduğumuzu söylüyordu.

Sullivan, “İktisadi, Vakit içinde, ya Bir arada çıkacağız ya Bir arada batacağız,” diyor.

Danışman, kelamlarını şöyle noktalıyor: “Ve bu, yalnızca hükümet olarak değil, ABD’nin her ögesiyle ve hem hükümet içindeki hem de hükümet dışındaki ortaklarımızın takviyesi ve yardımıyla dünya çapında yapacağımız bir iştir.”

Yorum Yok

Yorum Yap

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir