Halkların Demokratik Partisi (HDP) Eş genel Lideri Pervin Buldan’ın, partisinin Küme toplantısında yaptığı konuşma kamuoyunda gündem oldu.
Buldan, “Cumhuriyet’in 99. Yıl dönümünü geride bıraktık. Kuruluşundaki ademi merkeziyetçilik ve demokrasi fikrinin terk edilerek, yerine Kürtler ve Aleviler başta, bütün farklılıkların ret ve inkarına dayalı tekçilik sisteminin devreye sokulmasıyla yaşanan 100 yıllık bir yıkım sürecinden bahsediyoruz” sözlerini kullandı, bu kelamlar üzerine reaksiyon açıklamaları yapıldı.
GÜLER’DEN BULDAN’A YANIT
Sol gazetesi müellifi komünist gazeteci Aydemir Güler de, Pervin Buldan’ın o kelamlarına bugünkü köşe yazısında reaksiyon gösterdi.
“Cumhuriyeti damgalaması, Kürt milliyetçiliğinin nihayet ilanı olmuştur” diyen Güler, yazısında şu sözleri kullandı:
CUMHURİYETTEN SONRA
Cumhuriyetten sonra iki şey olabilir. Biri topraklarımızın çöküntü alanına dönmesidir. Aslında Türkiye her düzlemde bu süreci yaşamakta, çürümekte ve çözülmektedir. Burada kapital sınıfı ve devletin Tersine Vakit vakit konsolide edilmesinde bir çelişki bulunmuyor. Egemenlerin çıkarıyla toplumun çürümesi paraleldir.
Diğer seçenekse sosyalizmdir…
Yalçın Ufak ‘Kemalizm bizi ileriye götüremez. Biz Kemalizm’den Geri düşmeyiz’ demişti: ‘Kemalizm’den Geri dönülmesini kabul etmeyiz. Geriye baktığımızda, Kemalizm, bizim frenimizdir. İleriye baktığımızda, Kemalizm’in ötelerine açılma mecburiliği duyuyoruz.’
Doğrudur ve Laf konusu olan burjuva ihtilalidir. Türkiye burjuva ihtilalinin, ismi üstünde bir sınıfı Mevcut ve onu biliyoruz. Sadece cahiller rastgele bir burjuva ihtilal sürecini nasıl ele alacağını tartışırken, burjuva ihtilalinin içinde burjuva karşıdevriminin yerleşik olduğunu ‘keşfetmekten’ tatmin olabilirler! Elbette öyledir. İhtilal tam da yeni sömürücü sınıfa yaslanmaya yöneldiği için Kamu kitlelerinin harekete geçtiği devrimci evreye nokta koyma eğilimini bağrında taşır. Bu handikaba düşmemek sosyalist ihtilallere nasip olur…
Hiç de diğerlerininkinden daha Çok defolu olmayan bizim Cumhuriyet Devrimimizin 1908’den başlatabileceğimiz, inişli çıkışlı yirmi yıllık ilerleyişi, tarihe Geri dönülmez bir çağdaşlık çizgisi çekmiş ve bunu Cumhuriyet kıymetleri halkımıza armağan etmiştir.
Bu, Anadolu ve Trakya’nın Aka kısmına direkt yahut Yunanistan’ın taşeronluğuyla el koymak isteyen emperyalizme karşı bağımsızlık çizgisidir.
Bu, hilafetle temsil olunan ‘eski rejim’e karşı laiklik çizgisidir.
Bu, saltanatın reva gördüğü boynu bükük tebaaya karşı Özgür yurttaşların hakları çizgisidir ki kamuculuğun başladığı yer de burasıdır.
Sosyalist, komünist, Amele sınıfına ve işçi halka dayanan akımlar bu çizgiyle Birlikte yoğruldular, yoğrulduk. Bağımsız, laik cumhuriyet sayfasının açılmasından Evvel eski sistemin de bir solu elbette vardı. Burjuva ihtilaliyle Bir arada ise yeni, Çağdaş bir sol ortaya çıkmıştır. Solculuk tekrar ve kalıcı olarak tanımlanmıştır. O denli ki, Kemalizmden, burjuva ihtilalinden Geri dönüldüğünde biz yokuz, yok oluruz. Amacımız olan sosyalizmi, eşitliği, özgürlüğü lakin o çizginin ilerisi için resmedebiliyoruz. Yalçın Hoca’nın veciz kelamlarına bir Öbür form kazandırabiliriz o halde: Bugün Adalet ve özgürlükten Laf eden herkes, bu kapsama giren her gayret varlığını burjuva ihtilaline borçludur. Laik, yurtsever ve kamucu olmayan, sol da değildir. Dinsellikle barışıp kaynaşmayı, emperyalizmin önemsizleştirilmesini yahut meselelerin tahlilinde Öbür devletlere rol atfetmeyi, Özel mülkiyetçiliğe sempatiyi aklından geçirenler direksiyonu sağa çevirmişler demektir.
Eksik kalmasın; işçiler lakin ülkeleri hakkındaki kararlar Yine orada alınıyorsa, yetki emperyalist merkezlere havale edilmemişse karar sistemlerine uzanabileceklerdir. Bir ülkenin işçilerinin çıkarı tartışmasız biçimde bağımsızlıktadır.
Cumhuriyete Hasım solculuk cinsinin bugünkü çatısının Kürt ulusalcılığı olduğunu görüyoruz. Burjuva ihtilalinin bizdeki ve birçok yerdeki veçhelerinden biri de, ulus-devletin oluşmasıdır ve merkezileşme Kürt feodalitesinin özerk alanlarına el konması manasına gelmiştir. Burjuva devrimcileri bunu yaparken Kürt fakirlerini harekete geçirmeyi, bir köylü hareketi örgütlemeyi denememiş, kendilerine yandaş feodal devşirmeyi tercih etmişlerdir. Hasebiyle milliyetçi Kürtlere Türkiye burjuva ihtilalinde içtenlikle tutacakları bir kısım kalmadığı doğrudur.
Lakin tıpkı denklem Kürt fakirleri için geçerli olamaz. İhtilalin, bir köylü hareketi örgütlemeye kalkışmamış, kadim feodaliteyi devrimci bir atılımla yıkıp geçmemiş olması, Kürt köylüleri de tebaa olmaktan çıkartan sürecin Yine Cumhuriyet İhtilalinin ta kendisi olduğu gerçeğini değiştirmez. Bu gerçeği görmeyenler bu ülkede Özgür yurttaşlık kategorisinin Cumhuriyet sayesinde kurulduğunu, Kürt aydınlarının Osmanlı’nın geçmişte kalmış ademi merkeziyetçiliğine değil, tam da bu yeni duruma tutunarak geliştiklerini anlamamaktadırlar. Vaziyet bu türlü olunca fren falan kalmamakta ve Osmanlıcı bir özgürlük ütopyası uydurulmaktadır!
Sözlerini sonradan ‘Cumhuriyet’i değil tekçiliği eleştirdim’ diye doğrultmak zorunda kalan Pervin Buldan’ın, Cumhuriyeti ‘yüz yıllık bir yıkım süreci’ olarak damgalaması Kürt milliyetçiliğinin nihayet ilanı olmuştur. Bu ilan Kürt ulusalcılarının AKP’yle 2015’e kadar kurmayı denedikleri ittifakın rastlantısal değil tarihi olduğunun tekrar teyit edilmesidir. Laiklik, yurttaşlık-kamuculuk ve bağımsızlık düşmanlığı Kemalizm’den geriye gidişle, Osmanlıcılıkla çakışır. Türkiye’nin çürümesinden ve çözülmesinden ileri bir adım çıkmayacağı Aleni olmalıdır.
Demagog seslenir: Pekala, sol ezilen Kürtlere kayıtsız mı kalsın? Coğrafyamızın Tüm anadillerinden gelen işçileri bünyesinde birleştiren sol, rastgele bir adaletsizliğe sessiz kalmasın elbette. ancak el çabukluğuyla bu organik hassaslığı politik yahut yalnızca seçim pazarlığıyla ilgili bir stratejik ittifak haline getirmeye de kimse kalkışmasın! O yol solculuktan ayrılış sapağıdır…
Geçmişimizdeki ihtilale düşmanlık besleyerek önümüzdeki ihtilalin modülü olunmaz. Bu saçmalık bugün Kürt milliyetçiliği sayesinde yaşanıyor. Solun geçmişinde bunun köklerini değil esin kaynaklarını bulabiliyoruz. Tahminen bir adedini, Cumhuriyete toz kondurmamış TKP’nin, otuz yılı aşkın mühlet en üretken beyinlerinden biri olan Hikmet Kıvılcımlı’nın Müslümanlığın sosyalizmle barışık taraflarını abartması olarak not edebiliriz. Bir Öteki muhakkak, 27 Mayıs’ı izleyen Kemalist Rönesansın sosyalizmin üstünde bir kuşatmaya dönüşmesine karşı koymaya çalışırken pek ayarsız bir teori kuran İdris Küçükömer’dir. Üçüncüsü ve en dramatik olanı, 68 jenerasyonunun en gözü peklerinden, İbrahim Kaypakkaya’dır. Azapta öldürüldüğünde yalnızca 25 yaşında olan İbo’dan bugüne devrimcinin boyun eğmeyişi mi kalmalıdır, Kemalizmi faşizmle karıştırma yanılgısı mı?
Günümüz okurunun aklına bunlardan Evvel Birikim ekolü gelmiş olabilir. Onu geçelim; Birikim solun laiklik-yurtseverlik-kamuculuk üçgeninden çoktan çıkmış ve sağcılaşmış bir topluluktur.
Yürüttüğümüz münakaşa ise geçmişle ilgili sayılmamalıdır. Bugün arbede Cumhuriyet sonrasının çöküntü alanı mı sosyalizm mi olacağı hakkındadır. Bu sorunun cevabı uzun olmayan bir hesaplaşma sürecinde açıklık kazanacak.
NE OLMUŞTU?
HDP, partinin Eş genel Lideri Pervin Buldan’ın Meclis’te yaptığı konuşmanın maksat gösterildiğini belirterek, “HDP’nin Temel eleştirisi tekleştirici siyasetlerin kendisine yöneliktir” demişti.
HDP Parti Sözcüsü Ebru Günay tarafından hususa dair yapılan açıklamada, “Demokratik kamuoyu bilmelidir ki, HDP, cumhuriyetin demokrasiyle, adaletle ve barışla güçlendirilmesi gerektiği fikriyatını ısrarla ve kararlılıkla savunmaya ve bunun için çabasını sürdürmeye devam edecektir” denilmişti.
HDP Eş genel Lideri Buldan’ın konuşmasında, “Cumhuriyet yıkım projesidir” üzere bir tabirin geçmediğini, Buldan’a yönelik atak kampanyası yürütüldüğünü belirten HDP’li Günay, şöyle konuşmuştu:
- “Eş genel Liderimiz Sayın Pervin Buldan, bu haftaki Meclis Küme toplantısında yaptığı konuşmada, cumhuriyetin kurum sürecindeki âdemi merkeziyetçilik, çoğulculuk ve demokrasi fikriyatının terk edilerek, devreye sokulan; kimlikleri ve inançları dışlayıcı ret ve inkâr siyasetlerinin tarihî süreç içerisinde yol açtığı toplumsal yaralara ve krizlere dikkat çekmiştir. Cumhuriyetin demokratikleşmesinin önündeki en Değerli mahzurlardan birinin de Kürt sorunu olduğu gerçeğini vurgulamıştır.”
- “Eş genel Liderimiz, yaşanan krizlerden çıkış yolu olarak da; cumhuriyetin demokrasiyle buluşturulması, bunun için demokratik cumhuriyet koalisyonunun oluşturulması gerektiğinin altını Özellikle çizmiş ve acil demokrasi, acil eşitlik daveti yapmıştır. Demokratik cumhuriyetin inşası HDP’nin Temel amaç ve stratejisidir. Varlık münasebetidir. Cumhuriyetin demokratikleştirilmesi için Aka uğraş yürüten, bunun için bedel ödeyen HDP’nin cumhuriyet fikri ve modeliyle probleminin olduğunu ileri sürmek, tam manasıyla abesle iştigaldir. HDP’nin Temel eleştirisi, dışlayıcı, ötekileştirici, tekleştirici siyasetlerin kendisine yöneliktir.”
Yorum Yok