AKP’nin uzun müddet iktidarda kalmasının birçok nedeni var. Bırakın bir yazıyı Biricik başına bir kitap konusu bu bahis. İktidarda kalmasının nedenlerinden birinin de ustalıkla geliştirildikleri toplumsal kutuplaşmanın olduğuna inanıyorum.
Kutuplaşmanın tesiri ile her iki mahalle de kendi eko çemberinde yaşadı, yaşıyor. Giderek birbirini anlamakta zorlanıyor. Birinin oy Eda motivasyonu oburunun öfkesinin anne kaynağına dönüşüyor. Temas etmedikleri için sayısal olarak ne kadar bir büyüklük yarattığını bilmiyor tahminen de bilmek istemiyor.
Tam da bu nedenle, Özellikle muhalif blokta yıllardır şu soru ile karşılaşıyoruz “bu AKP’ye kim oy veriyor”. Bilhassa orta üstü ve üst gelir kümesindeki muhalif seçmen yıllardır bu soruyu yalnızca soru olarak kullanmıyor. Başındaki şaibeye karşı bir ima olarak da kullanıyor. Asıl cevabını aradığı mevzu şu ki “ben bugüne kadar AKP’ye oy veren kimseye denk gelemedim. O Vakit bunlar oyları çalıyor.” Aslında farkında olmadığı durum, kendi eko çemberinde yaşadığı.
Öylesine kapalı bir etrafta yaşıyor ki, bu beşerler AKP’nin iktidarda kalıp kalmayacağını anlamaya çalıştığı kesitler bile hudutlu. Konuta gelen temizlikçiye, kapıcıya ve taksiciye soruyorlar. Hatta bunu anlattığım Fazla âlâ eğitimli bir dostum beni uyarmıştı ve sordukları ortasında “Migros’taki kasiyer kız da var” demişti.
Yanlış anlaşılmak istemem. Bu durumu hafife almadığım üzere Fazla da değerli buluyorum. Sonuç olarak ülkesindeki gerici bir iktidarın değişimi için Baş yormak, Çaba harcamak nihayet derece değerli bir tavır. Yalnızca içine düşürüldüğümüz durumu özetlemeye çalışıyorum.
Aynı kapalı bir kümede yaşama örneğini iktidarı destekleyen seçmenler için de çokça verebiliriz. İşte bu durum nedeniyle, rasyonel nedenler üretemeyen kitleler irrasyonel nedenleri aramaya başlıyor. O da; oylar çalınıyor!
Öncelikle ben de Türkiye’de sandıktaki oyun %100’ünün seçim sonuçlarına yansıdığını düşünmediğimi Anlatım etmek isterim. Ancak bu Aka bir oy hırsızlığına inandığımı da göstermez. Bilhassa kırsalda oyların Noksan sayılması, sandık vazifelisi olmayan partilerin oylarının bir kısmını türlü münasebetlerle geçersiz sayma vb. birçok sandık hilesi oluyor. misal verecek olursak, bana nazaran Fazla partili hayata geçildiğinden bu yana Urfa’nın belli köylerinde hiçbir Vakit gerçek manada seçim olmadı. Buna birçok şark ve Güneydoğu Anadolu kentlerindeki köylerden örnekler ekleyebiliriz. lakin burada Kıymetli olan, bunların ne kadar olduğu. Seçim sonucunu değiştirecek bir büyüklükte hiçbir Vakit ulaşmadı. Şayet olsaydı, kamuoyu yoklamalarının o seçimlerde tamamının yanılmış olması gerekirdi. Halbuki birçok meslektaşım geride kalan müddette Fazla başarılı iddialar yaptı.
Tüm bu sandık hilesinin sonuçları belirlediğine dair inançlar sandığa itimadı tüketti. Sandığa inancın tükenmesinin ise Aka sonuçları oluyor. Kısaca özetlemek gerekirse sandığa itimat tükendiğinde;
• Seçime iştirak düşer (Bu nedenle 31 Mart 2019 İstanbul seçiminde muhalif seçmenin Değerli bir kısmı sandığa gitmedi )
• Toplumsal tansiyon artar
• Demokrasiye inanç azalır
Peki oyların çalındığına inananların oranı nedir? Bu hafta Özellikle seçim yaklaştığı için bu mevzuyu da ölçtük. Bir arada inceleyelim.
Türkiye genelinde oylar çalınmayacaktır diyenlerin oranı toplamda %27,7’de kalıyor. Üstelik bu oranı oluşturan seçmenin neredeyse tamamı diyebileceğimiz bir oranı AKP ve MHP’ye oy veren seçmenden oluşuyor. Direkt çalınacak diyenlerin toplamı CHP seçmeninde %72,6, DÜZGÜN Parti seçmeninde %63,1 ve HDP seçmeninde %82,4. Bu oranlara baktığımızda bu mevzunun muhalefet seçmeni için bir Sorun olmaktan çıkıp bir ızdıraba dönüştüğünü söyleyebiliriz. Oyunun çalınacağına inanmış insanlara sandığa git ve iktidarı değiştir diyoruz.
Üstelik bu oranlar 2019 muvaffakiyetinin akabinde gelen oranlar. 2019 yılında başta İstanbul olmak üzere, İzmir’de, Ankara’da, Adana’da sandık konusunda sembol olacak performanslar gösterilmesine Karşın bu Sonuç çıkıyor.
Sandığa dair telaşın varlığını hem anlıyor hem de Gerekli buluyorum. Telaş disiplini getirir. Harekete geçmeyi sağlar. tedbir alma gereksinimini hatırlatır. Ancak itirazım bunun kaygıya evrilmesine. Endişeye dönüşmesi en başta sandığa iştiraki düşürür. İştirak düştüğünde Geri kalan her şey bir teferruattan ibaret kalır. Tasayı Canlı tutmak fakat endişeye dönüştürmemek üzere bir yükümlülüğümüz var. İki hafta kala Özellikle hatırlatmak istedim.
Ertan Aksoy
Yorum Yok