Uranüs’ün etrafında dönen en az 27 uydusu var.
NASA’nın Jet İtki Laboratuvarı’ndan ilim insanları, bunların en büyüklerinden 5’inin (Ariel, Umbriel, Titania, Oberon ve Miranda) İç görünümüne ve yapısına ait birinci bilgileri sundu.
Journal of Geophysical Research: Planets bilimsel mecmuasında yayımlanan araştırmaya nazaran, bu uydulardan 4’ü onlarca kilometre derinliğe sahip okyanuslar barındırıyor olabilir.
Independent Türkçe’de yer Meydan çalışma için, NASA’nın 1977’de fırlatılan Voyager 2 Uzay aracından elde edilen bilgiler, yeni bir bilgisayar modellemesiyle Bir arada tekrar gözden geçirildi.
Gökbilimciler Titania’nın, büyüklüğü sayesinde İç ısısını korumuş ve böylelikle İç okyanusunun donmasını engellemiş olabileceğini uzun vakittir düşünüyordu.
Ancak öteki uyduların ısıyı tutamayacak kadar Ufak kaldığı ve Uranüs’ün Cazibe gücünün yarattığı sıcaklık değişimlerinin sırf Ufak bir ısı kaynağı olduğu daha Evvel geniş kabul görüyordu.
Çalışmanın ortak müellifi Julie Castillo-Rogez, “Konu cüce gezegenler ve uydular üzere Ufak cisimler olduğunda, gezegen bilimciler daha Evvel Ceres ve Plüton cüce gezegenleri ve Satürn’ün uydusu Mimas da iç birkaç beklenmedik yerde okyanuslara dair ispatlar bulmuştu” dedi.
Castillo-Rogez “Yani tam olarak anlamadığımız aktif düzenekler var. Bu makale, bunların neler olabileceğini ve güneş sisteminde su bakımından Varlıklı olabilecek fakat sonlu İç ısıya sahip birçok cisimle nasıl ilgili olduklarını inceliyor” diye açıkladı.
Son çalışmada araştırmacılar, NASA’nın 1980’lerde Uranüs yakınlarına yaptığı Voyager 2 uçuşlarından ve yer tabanlı müşahedelerden elde edilen bulguları tekrar gözden geçirdi.
Araştırmacılar, NASA’nın her biri okyanus dünyaları keşfeden Galileo, Cassini, Dawn ve New Horizon Uzay sondalarından elde edilen ek bulguların yanı Dizi Satürn’ün uydusu Enceladus üzere öteki buzlu cisimlere ait bilgileri de kullanarak bilgisayar modelleri oluşturdu.
Yeni bulgular, Uranüs’ün Aka uydularının bir okyanusa konut sahipliği yapmak için gereken İç ısıyı koruyacak kadar yalıtılmış olabileceğini gösteriyor.
Araştırmacılar uyduların kayalık mantolarında, bir okyanusun sıcak bir ortamı müdafaasını sağlayabilecek sıcak sıvı salan, potansiyel bir ısı kaynağı olabilecek bir şey de buldu.
Araştırmacılar bunun Özellikle Titania ve Oberon için mümkün göründüğünü, hatta bu uydulardaki okyanusların potansiyel prestijiyle yaşanabilirliği destekleyecek kadar sıcak olabileceğini söyledi.
Bilim insanları Uranüs’ün en Aka uydularının okyanuslarında klorür ve amonyağın bol ölçüde bulunmasının mümkün olduğunu da tespit etti.
Araştırmacılar sudaki tuzların, Özellikle de amonyağın, uyduların İç okyanuslarını koruyan bir Öbür antifriz kaynağı olabileceğinden şüpheleniyor.
Dr. Castillo-Rogez, “Gelecekteki müşahedelerin planlanmasına rehberlik etmesi ismine uyduların kökenine ait farklı varsayımlar için yeni modeller geliştirmemiz gerekiyor” dedi.
Bu uyduların altında ve yüzeylerinde neler olduğunu anlamak, gökbilimcilerin ve mühendislerin gelecekteki misyonlarda bunları incelemek için en uygun ilim araçlarını geliştirmelerine Yardımcı olacak.
Araştırmacılar yeni bulguların, gelecekteki sondaların bu uyduların derin İç kısımlarında sıvı su aramak için kullanabileceği araçların tasarlanmasında da yararlı olabileceğini söyledi.
Yorum Yok